yüzüne çöken akşamüstünün içerdiği ayrılık

daha görüşemeyiz dediğinde

çıkardığım bütün gühanların ağırlığı bindi üstüme

arkama bakamadım sen de bakmamışsındır diye

hep iyi bi kızdın öyle de kalacaksın

yasak meyveyi sadece bi elma sanacaksın

o kadar azdı ki günahlarını hassas teraziyle tartardı

o gün kızların elinde biskremler vardı

insanlar azaldı

sokaklar boşaldı

o gece ışıklar bize kadar yanardı

sonra zaten söndüler ya da eril kişi karardı

bir denizi yarsan ortadan

tutsan elimden beraber geçsek

takım ruhuyla beraber secdeler etsek

maç bitmeden gitmesen

doktor eve girse kredi çekmeden

omuzlarıma kendi ağırlığını koysan

başka yükler çekmesem

gökten taşlar da kafamıza yağardı

içlerinden yağmur seçmek senin üstüne kaldı

saçların ayrılıklar kadar vardı

sen dilek tut diye yıldızlar kayardı

dileklerin hep ayrılıklar kurardı

Uçaklar uçunca sen demeye başladım

boş vakitlerimde güzel günlerimi sayardım

sonra o günler bir uçağa biner

hep beraber giderler

geri gelmeyecekler

görmek istediğim yüzler beni görmeyecekler

daha da kötüsü sevgilim görmek istemeyecekler

o rus tarafından döşenmiş taşlı yol

boztepe ve aydınlıkevler

dolmuşları

turuncu sokak lambaları

sırtında çantan

çantanın içinde ekmek

ne iğrenç bi şey göz göze bakıp gülmemek

uçurumlara arabalar sürüldü

masum insanlar can verdi

bedenin bana iyilik etmek isteyen bi neferdi

oysa ben, beni sev de sarıl isterdim

bi yere gidilmek gerektiğinde

sen uçakla gitmeyi seçerdin

bense hep senle gitmeyi

Asım Enes Eraydın 

gözlerinin en az birinden dökülen damlalar

gözleriyle hüzünle kadına doğru baktığında

sadece bir kadın buldu

"kulp" gibi laflar söyleyecekti

nutku tutuldu

gökten üç elma düştüğünde 

iki kişi huzur doldu

üçüncü elmayı tutan kişi

yerçekimi kanununu ortaya koydu

işler karışınca sana sarılırsam

birbirine dolaşan kollar olur

ve yüzüme güldüğünde

işler çözülür sandım

o boş sokaktan bana baktığın sahne

yüzünden

filmi hep geri sardım

bir yola çıkarsın

yol altından akıp gider

beni de yok eder

arkana baktığında göremezsin

bi papatya bulsan saçında

göğe bakıp gülümsersin

işte sana böyle iletmiş olurum sevdiğimi

papatyaları ezme, çünkü çok güzelsin

kaldırım taşlarını sökün kalbimden

herkes geçmesin

her zaman güzel bir anne ismidir "esin"

tanıdığın tüm erkekler sana gül desin

tufan çıkar, herkes boğulur su üstünde kalırsan

"Eureka" dersin

şimdi hızla geçsin arabalar kırmızı ışıkta

çocuklar ezilir o taraftan bakınca

Gözlerinden süzülen yaşlar tufanlar çıkarsın

nuhlar gemilerine çocukları da alsın

sesler duyulmasın, dönüş dursun bi an

bana doğru bak hava kararsın

eğer ağlarsan saçlarını yanlara doğru tararsın

ağlamanı istemem ama insansın

seni seviyorum böyle denilir

fransızcalar batsın

Ayıp Ediyorsun Güzelim, Ben Savaş Yanlısı Değilim

Yere döşenen taşlarımın hesabını kimler verecek merak ediyorum. Oluruna bırakınca zaten yıldızlar da kayıyor, insanlar bir dilek tutuyor ve umut ediyorlar. Çöplüklerde yaşayan insanları hatırlayınca şükrediyor, üzgün hissediyor ve sokağa düşüyorum. Bir sokak lambası misali geceleri parlarken, sabahları insanlar varlığımı bile hissetmiyor. Bu saatlerde bir filozof, sabahları ise uyuyan bir politikacı. İki taraf için de gereksiz ve bir o kadar da zenginim, hiç de öyle değil.

Sanmayın ki balon satıcıları gibi neşeliyimdir gerçek hayatta, siner bir köşeye gizlice seyrederim fark edilmeyen yaşantıları. Müzik sesleri yükselirken karanlığın içinden "Az temiz çal şu koyduğumun gitarını!" diye seslenen sanat katili de benim, özledin mi canım? Özlediysen kapıya üç kere hafifçe tıklat, evde yoksam kapıya bir not değil de rujunun izini bırak. Anlarım ben senin olduğunu, en yakın zamanda arar halini hatırını sorarım, insanlık ölmedi ya! Cinsel ve dürzü duygularımdan arındım, hedefim nirvana veya hacılık mertebesi değil bak yanlış anlama. Sadece seni cinsel obje olarak görmediğimi anla tatlım, kadınlar kutsaldır.

Üstünde "60 Km" yazan tabelalara benzetiyorum artık kendimi. Gidenlere tavsiye verirken öylece oturuyorum yerimde, bakarsan mutsuz da değilim. Güneşte yaşanan onca patlamaya biraz duyarlı ol sevgilim, ayıp ediyorsun gerçekten. Ümitsizlik falan da olmasın içinde, insanoğlu yakında uzayı da hissedecek! 

Savaşlar son bulmayacak, birkaç dönüm arazi için her daim çoğu insanın ölmesi gerek. Silah tutkunu olmasak da hep tek tabanca yaşamadık mı ikimiz de? Biliyorum, anlaşılması güç cümlelerim var. Dolapta da istersen dondurduğum börek var. Çözeriz buzlarını, yanına da iki çay demleriz. Vaktimiz ve uykumuz kalırsa üç beş dakika oynaşıp sevişiriz. Uykuya dalarken çıkarttığın garip seslere de aşık olurum ben. Yaşasın tam bağımsız, hürriyetine ve şerefine sahip çıkan, modern sosyalizm öncüsü ve güzel kadınlar! 

Aziziyi